ಪಾಂಚಜನ್ಯ ಶಂಖವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಅಪರೂಪದ ಶಂಖ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ

ಪಾಂಚಜನ್ಯ ಹಿಂದೂ ದೇವತೆ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಶಂಖ. ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದ ಪ್ರಕಾರ, ಪುರುಷೋತ್ತಮನು ವಿಶ್ವಕರ್ಮನಿಂದ ನಿರ್ಮಿತ ಚಕ್ರವಾನ್ ಪರ್ವತದ ಮೇಲೆ ಪಾಂಚಜನನೆಂಬ ದಾನವನನ್ನು ಕೊಂದು ಅವನಿಂದ ಪಾಂಚಜನ್ಯವೆಂಬ ಶಂಖವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು.

ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಬಳಿ ಪಾಂಚಜನ್ಯ, ಅರ್ಜುನನ ಬಳಿ ದೇವದತ್ತ, ಯುಧಿಷ್ಠಿರನ ಬಳಿ ಅನಂತವಿಜಯ, ಭೀಷ್ಮನ ಬಳಿ ಫಂಡ್ರಿಕಾ, ನಕುಲಾನ ಬಳಿ ಸುಘೋಷ್, ಸಹದೇವನ ಬಳಿಯ ಮಣಿಪುಷ್ಪಕ ಶಂಖವಿದ್ದಿತ್ತು. ಈ ಶಂಖ ಚಿಪ್ಪುಗಳ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯು ವೈವಿಧ್ಯಮಯವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಈ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಪಾಂಚಜನ್ಯ ಶಂಖವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಅಪರೂಪದ ಶಂಖ ಚಿಪ್ಪು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಶಂಖದ ಶಬ್ದವು ಹಲವಾರು ಕಿಲೋಮೀಟರ್‌ಗಳವರೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಐದು ಮುಖದ ಶಂಖ ಚಿಪ್ಪಿನ ಶಬ್ದವು ಅನೇಕ ಕಿಲೋಮೀಟರ್‌ಗಳನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಿತ್ತು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮಹಾಭಾರತ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ, ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು ಪಾಂಡವ ಸೈನ್ಯದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪಾಂಚಜನ್ಯ ಶಂಖದೊಂದಿಗೆ ಉತ್ಸಾಹವನ್ನು ಸಂವಹನ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅದು ಕೌರವರ ಸೈನ್ಯದಲ್ಲಿ ಭಯವನ್ನು ಹರಡಿತು. ಅದರ ಶಬ್ದ ಸಿಂಹ ಘರ್ಜನೆಗಿಂತಲೂ ಭಯಾನಕವಾಗಿತ್ತು. ಈ ಶಂಖವನ್ನು ವಿಜಯ ಮತ್ತು ಖ್ಯಾತಿಯ ಸಂಕೇತವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು 5 ಬೆರಳುಗಳ ಆಕಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಐದು ಮುಖದ ಶಂಖ ಚಿಪ್ಪುಗಳು ಇನ್ನೂ ಕಂಡುಬಂದರೂ, ಅವೆಲ್ಲವೂ ಅದ್ಭುತವಲ್ಲ. ಮನೆ ವಾಸ್ತು ದೋಷಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿರಲು ಅವುಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ರಾಹು ಮತ್ತು ಕೇತುಗಳ ಅಡ್ಡಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಪಾಂಚಜನ್ಯ ಶಂಖವು ಬಹಳ ಅಪರೂಪದ ಶಂಖ ಚಿಪ್ಪು. ಇದು ಸಮುದ್ರ ಮಂಥನದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. ಸಮುದ್ರ ಮಂಥನದಿಂದ ಪಡೆದ 14 ರತ್ನಗಳಲ್ಲಿ ಶಂಖ 6 ನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ. ಪೌರಾಣಿಕ ಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಒಮ್ಮೆ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನ ಗುರುವಿನ ಮಗನಾದ ಪುನರ್‌ದತ್ತನನ್ನು ರಾಕ್ಷಸನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದನು. ಇದನ್ನು ತಿಳಿದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಗುರುವಿನ ಮಗನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರಲು ಅವನು ರಾಕ್ಷಸರ ನಗರಕ್ಕೆ ಹೋದನು. 

ಸಾಂದೀಪನಿ ಗುರುಗಳು ಹೇಳಿದರು ಮಗನನ್ನು ಬದುಕಿಸಿ ಕರದುಕೊಂಡು ಬಂದರೆ ಅದೇ ನೀವು ನನಗೆ ಕೊಡುವ ಗುರುದಕ್ಷಿಣೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಬಲರಾಮ, ಕೃಷರು ಗುರುಗಳ ಮಗನನ್ನು ಬದುಕಿಸಿ ತರುವ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡಿ. ಇಬ್ಬರೂ ವರುಣನ ಬಳಿಗೆ ಹೋದರು. ವರುಣನು ಹೇಳಿದ ಪಂಚಜನ, ಎಂಬ ರಾಕ್ಷಸನು ಶಂಖದಾಕಾರದಲ್ಲಿ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆಂದು ಅವನೆ ಈ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆಂದು ಹೇಳಿದನು. ಕೊಡಲೇ ಈ ಇಬ್ಬರು ನೀರನ್ನು ಹೊಕ್ಕು ಆ ಪಂಚಜನ, ಶಂಖದಾಕಾರದ ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅವನ ದೇಹವನ್ನೆಲ್ಲ ಶೋಧಿಸಿದರು. ಚಿಪ್ಪು ಮಾತ್ರ ಉಳಿಯಿತು, ದೇಹ ಸಿಕ್ಕಲಿಲ್ಲ…ಆಗ ಕೃಷ್ಣನು ಶಂಖವನ್ನೇ ಜೋರಾಗಿ ಊದುತ್ತ ಯಮನ, ಬಳಿಗೆ ಹೋದರು.

ಯಮಲೋಕ ನಡುಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಯಮರಾಜ್ ಸ್ವತಃ ಬಂದು ತನ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ಗುರುವಿನ ಮಗನ ಆತ್ಮವನ್ನು ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸಿದನು. ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು ಬಲರಾಮ ಮತ್ತು ಅವನ ಗುರುವಿನ ಮಗನೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಭೂಮಿಗೆ ಮರಳಿದನು ಮತ್ತು ಪಾಂಚಜನ್ಯ ಶಂಖವನ್ನು ಜೊತೆಗೆ ತನ್ನ ಗುರು ಮಗನೊಂದಿಗೆ ಗುರುಗಳಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿದನು. ಗುರುಗಳು ಮತ್ತೆ ಪಾಂಚಜನ್ಯವನ್ನು ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಇದು ನಿಮಗೆ ಸೇರಬೇಕಾಗಿದ್ದು ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ನಂತರ, ಗುರುವಿನ ಆಜ್ಞೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಅವನು ಈ ಶಂಖವನ್ನು ಹಳೆಯ ಯುಗದ ಅಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಸಿ ಹೊಸ ಯುಗವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. ಆ ಶಂಖ, ಪಾಂಚಜನ್ಯ ಎಂಬ ಹೆಸರಿಂದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಶಂಖವಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನ ಬಳಿಯೆ ಉಳಿಯಿತು.

ಈ ಶಂಖವನ್ನು ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ ಯುದ್ಧದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಯಿತು. ಎಡಗೈಯಲ್ಲಿ ವಿಷ್ಣು ಪಾಂಚಜನ್ಯವನ್ನು ಹಿಡಿದಿರುತ್ತಾನೆ.

ಶಂಖಾಸುರನು ಪ್ರಭಾಸ ಸಾಗರದ ಅತಿ ಆಳದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬೃಹತ್ ಶಂಖದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ದುಷ್ಟ ಸಮುದ್ರ ರಾಕ್ಷಸನಾಗಿದ್ದನು ಅಥವಾ ಶಂಖದ ರೂಪದಲ್ಲಿದ್ದ ರಾಕ್ಷಸನಾಗಿದ್ದನು. ಅವನು ಕೃಷ್ಣ, ಬಲರಾಮ ಮತ್ತು ಸುದಾಮರ ಗುರುಗಳಾದ ಸಾಂದೀಪನಿಯವರ ಮಗನನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿ ಶಂಖದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಯಿಟ್ಟನು. ತಮ್ಮ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಮುಗಿಸಿದ ಮೇಲೆ, ಕೃಷ್ಣ, ಬಲರಾಮ ಮತ್ತು ಸುದಾಮರು ಅವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ ಶಿಕ್ಷಣದ ದಕ್ಷಿಣೆಯನ್ನು ಕೇಳಲು ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳ ಮನವೊಲಿಸಿದರು. ದಕ್ಷಿಣೆಯಾಗಿ, ಸಾಂದೀಪನಿಯವರು ತಮ್ಮ ಮಗನನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸುವಂತೆ ಕೇಳಿದರು. ಅಪಹರಣದ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದ ಕೃಷ್ಣನು ಕೋಪಗೊಂಡು ಸಾಂದೀಪನಿಯವರ ಮಗನನ್ನು ಕಾಪಾಡಲು ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಹಾರಿದನು. ಕೃಷ್ಣನು ಶಂಖಾಸುರನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಯಶಸ್ವಿಯಾದನು ಮತ್ತು ಶಂಖವನ್ನು ತನಗಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು. ನಂತರ ಅವನು ಶಂಖಕ್ಕೆ ದಾನವನ ಹೆಸರಿಟ್ಟನು. ಕೃಷ್ಣನು ಈ ಶಂಖವನ್ನು ಊದಿದಾಗ ಅದು ಅವನ ಮುಂದಿನ ಎದುರಾಳಿಯ ಸಾವನ್ನು ಮುನ್ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಮೂಲತಃ, ಅತಿ ಪ್ರಧಾನ ದೇವರಾದ ವಿಷ್ಣುವು ನಾಲ್ಕು ಬಾಹುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಒಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಪಾಂಚಜನ್ಯ ಶಂಖವನ್ನು ಹಿಡಿದಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಂತೆ, ಇದರ ಒಂದು ಪ್ರತಿ ಸ್ವರ್ಗದಿಂದ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ವರ್ಗಾವಣೆಯಾಗಿದೆ.

ಸನಾತನ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಶಂಖ ಚಿಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಯೋಜನಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಶಂಖವನ್ನು ಊದಿದಂತೆ ಅದು ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹರಡುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ನಂಬಿಕೆಯಿದೆ. ಇದರ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಪವಾಡಗಳು ಮಹಾಭಾರತ ಮತ್ತು ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಇದನ್ನು ವಿಜಯ, ಸಮೃದ್ಧಿ, ಸಂತೋಷ, ಶಾಂತಿ, ಖ್ಯಾತಿ, ಪ್ರತಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಸಂಕೇತವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯವಾದ ವಿಷಯವೆಂದರೆ ಶಂಖವು ನಾದದ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ.

ಧನ್ಯವಾದಗಳು.